Μια φορά κι έναν καιρό..
στα πολύ παλιά χρόνια και πολύ μακριά ξεχασμένη και ξεκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο ήταν μια μικρή φάρμα, μία μουσική φάρμα .Ένας μικρόκοσμος που ξεπρόβαλε μετά το πυκνώδες δάσος σε μία καταπράσινη κοιλάδα και κάτω από την σκέπη του αγέρωχου βουνού .Εκεί ζούσαν τα κάθε λογής μουσικά ζωάκια , μάθαιναν και έπαιζαν μουσική , και όλη τους γενικά η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την ενασχόληση τους με αυτήν .Δεν ήταν ο παράδεισος , υπήρχαν όλοι οι λόγοι και τα προβλήματα για να τσακώνονται και να λογομαχούν , αλλά επίσης υπήρχαν και όλοι οι λόγοι για να χαίρονται , να τραγουδούν , να στήνουν γλέντια κάτω από τον έναστρο ουρανό και να συμβιώνουν τόσο με τις χαρές όσο και με τις λύπες.
Έτσι τα χρόνια περνούσαν , η μουσική μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά , οι σημερινοί μαθητές με την καθοδήγηση των πρεσβύτερων γινόντουσαν οι αυριανοί δάσκαλοι και υπηρέτες της μουσικής. Δεν ήταν πάντα όμως ρόδινα και εύκολα τα πράγματα γιατί ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος , και η διάκριση ο διακαής πόθος όλων προκειμένου να ανέλθουν στο μουσικό στερέωμα και να καταξιωθούν στα μάτια των υπολοίπων .Και βέβαια ο τρόπος και τα μέσα δεν ήταν πάντοτε αγνά και έντιμα.
Το σάλπισμα από τον κόκορα σήμανε , άλλη μία ημέρα ήταν μόλις στην αρχή της , ή λίγο πριν , γιατί εδώ και λίγο καιρό και μετά τα τελευταία καμώματα της κυράς του είχε χάσει λιγάκι την αίσθηση του χρόνου..
- δεν θα τον συναντήσω πουθενά τον βρωμό γάλο ??? για να κανονίζει αυτός την κοκορίκαινα ξυπνάμε εμείς από το χάραμα !!! τη χειμερία νάρκη μου μέσα…. -έλα κοιμήσου λίγο ακόμα γιατί θα κουτουλάς και πάλι θα σου πασάρουν χορικά του Μπαχ για δικά τους λυμένα θέματα και χαμπάρι δεν θα παίρνεις...
-εγώ τουλάχιστον δεν το παίζω Κάραγιαν….
- κακομοίρη μου , μην σε ακούσει ο διοικητής να μιλάς έτσι θα πάρει τον Μπαλτά και θα τρώμε για έναν χρόνο κοκκινιστό !!!
- άρε…αντί να τον στείλουν να κάνει σολφέζ στα κοτσύφια , μας τον φορτώσανε για διοικητή , την ντροπή του πενταγράμμου !!!
- εμ όταν σας καλούσε ο υπουργός σε γεύμα , εσύ είχες όρεξη για γλυκό συκαλάκι…
- άσε και μην μου τα θυμίζεις , ο παλιό μπαμπουίνος…
Η μέρα άρχισε να κυλάει , οι τάξεις να ξεκινούν τα μαθήματα , οι αίθουσες μελέτης να γεμίζουν και να αρχίζουν οι πρώτες κλίμακες , πότε καλά και πότε με όχι τόσο μεγάλη επιτυχία...
- Απορώ πως γίνεται να παίζεις μία κακόμοιρη μείζονα και να είναι συνέχεια στις χαραμάδες !!!
- Πάλι με την τσελίστρια τα έβαλες λύκε ?
- Ρε συ ...πάω να παίξω μαζί της και δεν την πιάνω ούτε στα μαύρα , ούτε στα άσπρα !!!
- Καλά ας μην την έπιανες στα "ροζ " με το τσακάλι στο πάρτυ προχθές και να σε έβλεπα αν θα έλεγες τα ίδια..
- Τι κάθομαι και σου μιλάω ??? παίζεις κόρνο και είσαι ύαινα... από το να πεις εσύ καλή κουβέντα είναι πιο πιθανό να γραφτεί κοντσέρτο για τούμπα !!!! ( μην ξεχνάτε...είναι στα πολύ παλιά χρόνια )
Το εργαστήριο κατασκευής οργάνων είχε ανοίξει και αυτό , ( καθότι η πρόσβαση στη φάρμα ήταν δύσκολη και τα ναύλα πολλά , δεν συνέφερε στον Ντάκα να ανοίξει υποκατάστημα) και η επισκευή και κατασκευή νέων οργάνων για το νέο αίμα ξεκινούσε. Ο μάστρο κάστορας λόγω και της αγάπης του για το ξύλο από γενιές τώρα ήταν ο κατασκευαστής όλων των ξύλινων , λίγο γκρινιάρης με το δίκιο του κατά πολλούς , γιατί για βοηθό και κυρίως κατασκευαστή των χάλκινων του φορτώσανε τον γορίλα . Καλό παιδί , φιλότιμο, δυνατό...αλλά όσο ταλέντο έχει η Τζούλια στο τραγούδι , άλλο τόσο και ο γορίλας !!! έχετε ακούσει πολλές φορές τρομπόνι να μην κάνει σαν πριονοκορδέλα ??? τυχαίο ???
- Όχι πες μου ειλικρινά τώρα , σκέψου και απάντησε μου..προσπαθείς να φτιάξεις ένα τρομπόνι , και άντε το ότι του έχεις κοτσάρει μια καμπάνα τούμπας ελπίζουμε ότι ο έρμος ο χριστιανός θα έχει πάρει και χρυσό στην άρση βαρών και θα μπορεί να το κρατάει και να μην του φεύγει μπροστά, έχεις δει εσύ όμως αρσιβαρίστα σαρανταχερούσα ??? πως βρε ζώον , θα κουνάει τη σωλήνα και θα παίζει και τα 6 κλειδιά που του φέρμαρες ???
- Εεε...δηλαδή...
- Δηλαδή πήγαινε βρες τον Δαρβίνο και πες του πως ναι !!! δίκιο έχει , ο άνθρωπος όντως κατάγεται από εσένα και τους ομοίους σου !!!
Και έτσι όλα κυλούσαν φυσιολογικά , καθημερινά , αλλά και υπό τις προετοιμασίες για την μεγάλη ετήσια γιορτή και συναυλία για το κλείσιμο της απελθούσας χρονιάς .Το αποψινό βράδυ είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ξεχωριστό .Είναι η επιβράβευση των κόπων μιας χρονιάς και μία πολύ καλή ευκαιρία για γλέντι και χορό .Μετά ακολουθεί το καλοκαίρι η ανάπαυλα και η ξενοιασιά έως ότου ο σαλπιγκτής κόκορας ( και αν δεν έχει κάνει καπνιστές φέτες τον γάλο ) σημάνει την έναρξη της νέας χρονιάς.
To be continued…
Παύλος Γεωργιάδης, καθηγητής Τούμπας.
στα πολύ παλιά χρόνια και πολύ μακριά ξεχασμένη και ξεκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο ήταν μια μικρή φάρμα, μία μουσική φάρμα .Ένας μικρόκοσμος που ξεπρόβαλε μετά το πυκνώδες δάσος σε μία καταπράσινη κοιλάδα και κάτω από την σκέπη του αγέρωχου βουνού .Εκεί ζούσαν τα κάθε λογής μουσικά ζωάκια , μάθαιναν και έπαιζαν μουσική , και όλη τους γενικά η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την ενασχόληση τους με αυτήν .Δεν ήταν ο παράδεισος , υπήρχαν όλοι οι λόγοι και τα προβλήματα για να τσακώνονται και να λογομαχούν , αλλά επίσης υπήρχαν και όλοι οι λόγοι για να χαίρονται , να τραγουδούν , να στήνουν γλέντια κάτω από τον έναστρο ουρανό και να συμβιώνουν τόσο με τις χαρές όσο και με τις λύπες.
Έτσι τα χρόνια περνούσαν , η μουσική μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά , οι σημερινοί μαθητές με την καθοδήγηση των πρεσβύτερων γινόντουσαν οι αυριανοί δάσκαλοι και υπηρέτες της μουσικής. Δεν ήταν πάντα όμως ρόδινα και εύκολα τα πράγματα γιατί ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος , και η διάκριση ο διακαής πόθος όλων προκειμένου να ανέλθουν στο μουσικό στερέωμα και να καταξιωθούν στα μάτια των υπολοίπων .Και βέβαια ο τρόπος και τα μέσα δεν ήταν πάντοτε αγνά και έντιμα.
Το σάλπισμα από τον κόκορα σήμανε , άλλη μία ημέρα ήταν μόλις στην αρχή της , ή λίγο πριν , γιατί εδώ και λίγο καιρό και μετά τα τελευταία καμώματα της κυράς του είχε χάσει λιγάκι την αίσθηση του χρόνου..
- δεν θα τον συναντήσω πουθενά τον βρωμό γάλο ??? για να κανονίζει αυτός την κοκορίκαινα ξυπνάμε εμείς από το χάραμα !!! τη χειμερία νάρκη μου μέσα…. -έλα κοιμήσου λίγο ακόμα γιατί θα κουτουλάς και πάλι θα σου πασάρουν χορικά του Μπαχ για δικά τους λυμένα θέματα και χαμπάρι δεν θα παίρνεις...
-εγώ τουλάχιστον δεν το παίζω Κάραγιαν….
- κακομοίρη μου , μην σε ακούσει ο διοικητής να μιλάς έτσι θα πάρει τον Μπαλτά και θα τρώμε για έναν χρόνο κοκκινιστό !!!
- άρε…αντί να τον στείλουν να κάνει σολφέζ στα κοτσύφια , μας τον φορτώσανε για διοικητή , την ντροπή του πενταγράμμου !!!
- εμ όταν σας καλούσε ο υπουργός σε γεύμα , εσύ είχες όρεξη για γλυκό συκαλάκι…
- άσε και μην μου τα θυμίζεις , ο παλιό μπαμπουίνος…
Η μέρα άρχισε να κυλάει , οι τάξεις να ξεκινούν τα μαθήματα , οι αίθουσες μελέτης να γεμίζουν και να αρχίζουν οι πρώτες κλίμακες , πότε καλά και πότε με όχι τόσο μεγάλη επιτυχία...
- Απορώ πως γίνεται να παίζεις μία κακόμοιρη μείζονα και να είναι συνέχεια στις χαραμάδες !!!
- Πάλι με την τσελίστρια τα έβαλες λύκε ?
- Ρε συ ...πάω να παίξω μαζί της και δεν την πιάνω ούτε στα μαύρα , ούτε στα άσπρα !!!
- Καλά ας μην την έπιανες στα "ροζ " με το τσακάλι στο πάρτυ προχθές και να σε έβλεπα αν θα έλεγες τα ίδια..
- Τι κάθομαι και σου μιλάω ??? παίζεις κόρνο και είσαι ύαινα... από το να πεις εσύ καλή κουβέντα είναι πιο πιθανό να γραφτεί κοντσέρτο για τούμπα !!!! ( μην ξεχνάτε...είναι στα πολύ παλιά χρόνια )
Το εργαστήριο κατασκευής οργάνων είχε ανοίξει και αυτό , ( καθότι η πρόσβαση στη φάρμα ήταν δύσκολη και τα ναύλα πολλά , δεν συνέφερε στον Ντάκα να ανοίξει υποκατάστημα) και η επισκευή και κατασκευή νέων οργάνων για το νέο αίμα ξεκινούσε. Ο μάστρο κάστορας λόγω και της αγάπης του για το ξύλο από γενιές τώρα ήταν ο κατασκευαστής όλων των ξύλινων , λίγο γκρινιάρης με το δίκιο του κατά πολλούς , γιατί για βοηθό και κυρίως κατασκευαστή των χάλκινων του φορτώσανε τον γορίλα . Καλό παιδί , φιλότιμο, δυνατό...αλλά όσο ταλέντο έχει η Τζούλια στο τραγούδι , άλλο τόσο και ο γορίλας !!! έχετε ακούσει πολλές φορές τρομπόνι να μην κάνει σαν πριονοκορδέλα ??? τυχαίο ???
- Όχι πες μου ειλικρινά τώρα , σκέψου και απάντησε μου..προσπαθείς να φτιάξεις ένα τρομπόνι , και άντε το ότι του έχεις κοτσάρει μια καμπάνα τούμπας ελπίζουμε ότι ο έρμος ο χριστιανός θα έχει πάρει και χρυσό στην άρση βαρών και θα μπορεί να το κρατάει και να μην του φεύγει μπροστά, έχεις δει εσύ όμως αρσιβαρίστα σαρανταχερούσα ??? πως βρε ζώον , θα κουνάει τη σωλήνα και θα παίζει και τα 6 κλειδιά που του φέρμαρες ???
- Εεε...δηλαδή...
- Δηλαδή πήγαινε βρες τον Δαρβίνο και πες του πως ναι !!! δίκιο έχει , ο άνθρωπος όντως κατάγεται από εσένα και τους ομοίους σου !!!
Και έτσι όλα κυλούσαν φυσιολογικά , καθημερινά , αλλά και υπό τις προετοιμασίες για την μεγάλη ετήσια γιορτή και συναυλία για το κλείσιμο της απελθούσας χρονιάς .Το αποψινό βράδυ είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ξεχωριστό .Είναι η επιβράβευση των κόπων μιας χρονιάς και μία πολύ καλή ευκαιρία για γλέντι και χορό .Μετά ακολουθεί το καλοκαίρι η ανάπαυλα και η ξενοιασιά έως ότου ο σαλπιγκτής κόκορας ( και αν δεν έχει κάνει καπνιστές φέτες τον γάλο ) σημάνει την έναρξη της νέας χρονιάς.
To be continued…
Παύλος Γεωργιάδης, καθηγητής Τούμπας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου